Share

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Νικηφόρος Βρεττάκος- Διεθνὴς Παιδούπολη Πεσταλότσι


Τὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες
φερμένες ἐδῶ ἀπ᾿ τὰ τέσσερα σημεῖα τῆς γῆς
γιὰ ἕνα διάλογο ἀγάπης. Κοινὸ τὸ χορτάρι κι ὁ ἥλιος

καὶ τὰ χέρια ποὺ παίζουνε. Βλέπετε αὐτὰ τὰ παιδιὰ
ποὺ τὰ μάτια τους εἶναι γιομάτα οὐρανὸ
καὶ ἀθῳότητα; Εἶναι οἱ ἴδιοι αὐτοὶ
ποὺ σκοτώθηκαν στοὺς πολέμους.
ποὺ ἐξωσμένοι ἀπ᾿ τοῦ κόσμου αὐτοῦ τὴν ἀδιαίρετη
σκηνὴ ἐπαιτήσανε τὸ δικαίωμα
νὰ χαροῦνε τὴ γῆ ποὺ τοὺς γέννησε:
Νὰ κάθονται πάνω τῆς ἣ νὰ πορεύονται,
νὰ μαζεύουν λουλούδια, νὰ ψαρεύουν στὶς λίμνες,
νὰ σκάφτουν, νὰ χτίζουν, νὰ θαυμάζουν τὸν κόσμο
μὲς ἀπ᾿ τῶν ἄσπρων τους σπιτιῶν τὰ παράθυρα
δίχως φόβο· ἀσφαλεῖς καὶ ἰσότιμοι
ἀπέναντι στὴ βροχή. Οἱ ἴδιοι ποὺ πάλαιψαν
γενναῖα τὸ ἀδυσώπητο σκοτάδι
καὶ πέσανε. ποὺ ἔκαμαν
ὄμορφα ὄνειρα. Δὲν ἤτανε διαφορετικὰ
τὸ γέλιο, τὰ χέρια, οἱ κινήσεις τους,
κι ὅμως σκοτώθηκαν. Τὰ μάτια τους ἴδια
τὸ φῶς ποὺ ζητούσανε.
Κάθε πρωὶ
ποῦ βγαίνει ὁ ἥλιος στὴν πόλη τοῦ Τρόγγεν,
στὸ χωριὸ Πεσταλότσι, τὰ πράγματα εἶναι
τὸ ἴδιο ἁπλά, ὅπως ἄλλωστε ἦταν πάντοτε
σὲ τοῦτο τὸν κόσμο. Μονάχα πὼς τὰ πρόσωπα
ἐδῶ τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες.
Κάθε πρωί, μὲ τὸ ἴδιο τραγοῦδι
καὶ κάτω ἀπ᾿ τὴν ἴδια ὑπόσχεση
ἀγάπης
ὅλα μαζὶ
εἶναι ἡ Ὑδρόγειος ποὺ προσεύχεται.

Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)

Για μια αμαρτία | Της Νίκης Ταγκάλου

Για μια αμαρτία γεννήθηκα.
Ακόμα την διαπράττω,
δεν τελείωσα.
Μην ξοδεύετε δάκρυα για μένα,
όλη η ζωή μου μια ανηφόρα που δεν απέφυγα ποτέ.
Με ένα βάρος στην πλάτη πάντα ανέβαινα
και την κορφή  ποτέ δεν συναντούσα.
Κι αν όλοι οι άνθρωποι για μια άγια στιγμή ζουν,
εγώ ποτέ δεν έμαθα τι ψάχνω,
ποτέ δεν οραματίστηκα την ανάστασή μου.
Με αποδείξεις συνεχίζω να ζω.
Σας πληρώνω κάθε λεπτό και μου δίνετε παράταση.
Φτηνό το έδαφος που πατώ,
δεν εξηγείται αλλιώς.
Κλείνω στην χούφτα μου λίγο χώμα,
το μυρίζω και νιώθω το άρωμα της φύσης.
Εγώ σε ποια φύση ανήκω ;
Στην άλλη μου χούφτα έχω πάντα σφιχτά
κρατημένη την περηφάνια μου
και στις δύσκολες ώρες την ακουμπώ
πάνω στο ύψος της καρδιάς μου.
Είστε  αόρατοι , μην υποκρίνεστε λύπη
και επιτέλους μην εμπορεύεστε ανθρώπους.
Εγώ γεννήθηκα για μια αμαρτία.
Εσείς.. για πολλές .

ΗΕΛΤΙΟΣ (27-4-2015)

Κομμάτια η Ζωή
σαν τ’ αποσπάσματα του Ηράκλειτου
ή την  ακρωτηριασμένη Αφροδίτη--
υλαία και αόρατη μαζί,
όπως ο Έρωτας
στις μικρές Κυκλάδες
ή την Πάτμο του Ιωάννη.